Tuvalu. Historia.
państwo w Oceanii, w Polinezji, na południe od równika, nad Oceanem Spokojnym
Tuvalu. Historia
Encyklopedia PWN
Wyspy zamieszkane prawdopodobnie już w 1. połowie I tysiąclecia n.e., zostały odkryte 1568 przez hiszpańskiego podróżnika, A. de Mendana de Neyrę, a 1764 ponownie przez żeglarza brytysjkiego, J. Byrona. W XIX w. wyspy, zwane Lagunowymi (Ellice), odwiedzali wielorybnicy, kupcy i peruwiańscy handlarze niewolników (1863 uprowadzili stąd ok. 400 mieszkańców, blisko 15% populacji). W 1892 wodzowie wysp przyjęli protektorat Wielkiej Brytanii, a 1915 archipelag wszedł w skład brytyjskiej kolonii Wysp Gilberta i Lagunowych. 1942–43 zajęte przez wojska amerykańskie (baza lotnicza). Od 1971 wyspy miały samorząd wewnętrzny. W 1974 ludność zdecydowała w referendum o podziale kolonii — 1975 Wyspy Lagunowe stały się odrębną jednostką administracyjną, która 1 X 1978 uzyskała niepodległość jako Tuvalu w ramach brytyjskiej Wspólnoty Narodów (członek ONZ od 2000). Z powodu obawy, wywołanej możliwością zalania wysp przez ocean, 2001 rząd Tuvalu zwrócił się do Australii o pomoc w znalezieniu miejsca, na które można by przenieść państwo.
