Tuvalu. Gospodarka

Tuvalu. Gospodarka.

Tuvalu należy do najmniej rozwiniętych krajów świata; otrzymuje dużą pomoc finansową od międzynarodowych organizacji, a także od Wielkiej Brytanii, Nowej Zelandii, Australii, Kanady, Japonii; PKB na 1 mieszkańca wg parytetu siły nabywczej wynosi 1,6 tys. dolarów USA (2002); wpływy dewizowe pochodzą ze sprzedaży amerykańskim statkom licencji na połowy tuńczyka w 200-milowej strefie ekonomicznej, ze sprzedaży znaczków pocztowych i monet oraz z przekazów pieniężnych pracujących za granicą mieszkańców Tuvalu, a także z dzierżawy domeny internetowej tv (ok. 1,5 mln dolarów USA rocznie).

Przemysł.

Produkcja energii elektrycznej ok. 3 mln kW·h, czynne 2 elektrownie (jedna opalana ropą naft., druga — słoneczna).

Rolnictwo.

Jedyną uprawą eksportową jest palma kokosowa (zbiór orzechów 1,6 tys. t — 2004); jako rośliny żywieniowe są uprawiane: pulaka, taro (kolokazja), papaja (drzewo melonowe), pandanus i banany; połów ryb (1,5 tys. t, gł. tuńczyk); plecionkarstwo z liści pandanusa, wyrób naszyjników z muszli.

Turystyka.

W 2000 Tuvalu odwiedziło 1500 turystów, gł. z Australii; wpływy z turystyki ok. 300 tys. dol USA.

Transport i łączność.

Przy wejściu do lagun Funafuti i Nukufetau znajdują się porty (nieregularne połączenie z Fidżi i Kiribati); w atolu Funafuti międzynar. lotnisko (1992 oddano do eksploatacji nowy pas startowy); łączność gł. poprzez radiotelefony (3,4 tys. abonentów, 2003).

Handel zagraniczny.

Wartość eksportu 1,0 mln dol. USA, importu 9,2 mln dol. USA (2004); eksport kopry i ryb; import żywności, artykułów przem., maszyn; handel gł. z Niemcami, Fidżi, Włochami, Japonią, Chinami.