Towarzystwo Przyjaciół Nauk
 
Encyklopedia PWN
Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Wilnie,
towarzystwo nauk. ogólne, działające 1907–39, zał. przez M. Zdziechowskiego;
celem TPN w Wilnie było popieranie rozwoju nauk, literatury i sztuki, zwłaszcza badań regionalnych dotyczących historii i kultury Wileńszczyzny; tradycjami nawiązywało do towarzystw nauk. działających przy uniw. w Wilnie 1805–30, m.in. Tow. Med. Wileńskiego i Filomatów; 1919 przyczyniło się do wznowienia działalności uniw. w Wilnie, a następnie z nim współpracowało. Do wybitnych czł. TPN w Wilnie należeli: L. Kolankowski, M. i W. Dziewulscy, M. Kriedl, S. Pigoń, T. Czeżowski, M. Rose, S. Srebrny, B. Wróblewski, M. Zdziechowski i A. Zygmunt. Towarzystwo miało 4 wydziały: filol., filoz.-hist., mat.-przyr., lekarski; gł. wydawnictwa: „Ateneum Wileńskie” i „Rozprawy” poszczególnych wydziałów. Po 1945 czł. TPN w Wilnie, którzy znaleźli się na UMK w Toruniu, kontynuowali działalność w Towarzystwie Naukowym w Toruniu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia