Tanzania. Gospodarka

Tanzania. Gospodarka.

Tanzania jest jednym z najbiedniejszych krajów świata, pozostaje silnie uzależniona od pomocy instytucji międzynarodowych; produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wg parytetu siły nabywczej 1,3 tys. dolarów USA (2007).

Przemysł.

Spośród wielu bogactw naturalnych wydobywa się: diamenty (pokłady znacznie wyeksploatowane), rubiny (przy granicy z Kenią w Longido największa na świecie kopalnia rubinów) i szafiry, złoto, sól kam., węgiel kam.; ponadto znane są złoża rud uranu, niobu, miedzi, tytanu, wanadu oraz gazu ziemnego (na szelfie k. Dar es Salaam); produkcja energii elektr. 3,2 mld kW·h (2003) — 91% produkują elektrownie wodne, m.in. na rz. Pangani; wobec częstych klęsk suszy planowane jest zwiększenie produkcji energii w elektrowniach cieplnych. Przemysł wytwarza 17,2% produktu krajowego brutto (2004); dominują zakłady przemysłu spoż. (m.in. przerób kawy, herbaty, mięsa, produkcja oleju goździkowego), włók. (gł. bawełn., także przeróbka sizalu); ponadto rafineria ropy naft. (Dar es Salaam), małe zakłady przemysłu metal., papierniczego, elektrotechnicznego, chem. (m.in. nawozy sztuczne, leki), drzewnego, skórz.-obuwn., cementownie; przemysł jest skupiony gł. w Dar es Salaam, poza tym w Tanga, Mwanza, Arusha.

Rolnictwo.

Podstawą gospodarki jest rolnictwo — wytwarza 43,2% produktu krajowego brutto i stanowi źródło utrzymania ok. 80% ludności; grunty orne i plantacje zajmują 5,6% pow. kraju (2000), pastwiska — ok. 40%; gł. regiony roln. na terenach północnych i południowo-zachodnich, otrzymujących najwięcej opadów; ok. 50% wartości produkcji rolnej stanowią uprawy żywieniowe, zwłaszcza: kukurydza, maniok, banan plantan, sorgo, ryż, bataty, warzywa; na eksport uprawia się: kawowca, bawełnę, goździkowiec (na wyspach Zanzibar i Pemba; Tanzania jest czołowym świat. producentem olejku goździkowego), agawę sizalską (zbiory sizalu 23,5 tys. t, 2003), tytoń, herbatę, nanercz, orzeszki ziemne, trzcinę cukrową, złocienia (na pyretrynę); ekstensywna hodowla bydła (17,8 mln sztuk, 2004), kóz (12,6 mln), owiec (3,5 mln) koncentruje się na sawannowych obszarach północno-wschodnich i wschodnich; w niektórych regionach hodowlę w znacznym stopniu ogranicza mucha tse-tse. Duże znaczenie w gospodarce ma rybołówstwo (połowy 336 tys. t — 2001), gł. śródlądowe; eksploatacja lasów, pszczelarstwo.

Turystyka.

Duży potencjał turyst. Tanzanii jest wykorzystywany w niewielkim zakresie, m.in. z powodu braków w infrastrukturze, zagrożenia epidemiologicznego oraz wysokiego poziomu przestępczości w dużych miastach. W 2005 kraj odwiedziło 566 tys. turystów zagr.; wpływy z turystyki wyniosły 610 mln dol. USA.

Transport i łączność.

Linie kol. (dł. 3,7 tys. km, 2002 — linie wąskotorowe) łączą wybrzeże z największymi miastami w głębi kraju oraz Zambią (Tazara); 78,9 tys. km dróg kołowych (w tym 9% o utwardzonej nawierzchni); gł. porty mor.: Dar es Salaam, Tanga, Mtwara, Zanzibar; najważniejsze porty śródlądowe: Kigoma-Ujiji (nad jez. Tanganika), Mwanza (nad Jez. Wiktorii). Słabo rozwinięta sieć łączności; 148 tys. abonentów telefonii stacjonarnej (2004); w użytkowaniu 1,9 mln telefonów komórkowych (2005).

Handel zagraniczny.

Wartość eksportu 1,6 mld dol. USA, importu 2,4 mld dol. USA (2005); wywóz gł. złota, kamieni szlachetnych i półszlachetnych, orzechów nanercza, kawy, bawełny, herbaty, sizalu, pyretryny, goździków i in. przypraw, ryb; import różnorodnych dóbr konsumpcyjnych, maszyn i sprzętu transportowego, paliw; handel przede wszystkim z: Chinami, Indiami, RPA, Kenią.