Stonehenge
 
Encyklopedia PWN
Stonehenge
[stəunhẹndż] Wymowa,
olbrzymia megalityczna budowla kamienna w Wielkiej Brytanii, w południowo-zachodniej Anglii, na równinie Salisbury, 13 km na północ od m. Salisbury;
użytkowana ok. 3000–1000 p.n.e. (częściowo zrekonstruowana); wzniesiona w okresie neolitu, przebudowana na początku epoki brązu; w pierwszym etapie użytkowania konstrukcje kam. otaczał kolisty rów i nasyp ziemny z przerwą od strony południowo-wschodniej na wejście, które tworzył drewniany portyk oraz w głębi 2 stojące, ogromne kam. monolity; wewnątrz obwodu wykopano 56 jam, tworzących linię równoległą do rowu; u schyłku neolitu ludność kultury pucharów dzwonowatych zburzyła portyk, rozszerzyła wejście, a w środkowej części założenia został wzniesiony podwójny krąg złożony z monolitów wykutych z piaskowca i  „błękitnej skały”; w początkach epoki brązu całe założenie gruntownie przebudowano; ustawiono 4 koncentryczne kręgi z bloków kam. (niektóre bloki o wadze do 45 t); jeden z kręgów w kształcie podkowy otwartej w kierunku pierwotnego wejścia tworzyło 5 trylitów; prawdopodobnie miejsce kultu słońca lub obserwatorium astr.; S zostało wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Stonehenge (Wielka Brytania)fot. A. Guranowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia