Socza, słoweń. Soča, wł. Isonzo,
rz. w Słowenii i Włoszech;
Socza
Encyklopedia PWN
dł. 136 km; źródła w Alpach Julijskich; uchodzi do Zat. Triesteńskiej (M. Adriatyckie) tworząc deltę; gł. m. nad Soczą — Gorycja. Podczas I wojny świat. dolina Soczy, stanowiąca wł. front wschodni, 1915–17 była terenem ciężkich walk (12 bitew); dowodzone przez gen. L. Cadornę wojska wł. podejmowały 11 razy natarcia na ufortyfikowane pozycje austr. w celu sforsowania rzeki i przełamania linii frontu; dopiero w 6. bitwie (14–17 VIII 1916) osiągnięto sukces, który umożliwił Włochom zajęcie Gorycji oraz części wyżyny Doberdo, a później — w 10. i 11. bitwie (12 V–8 VI 1917) — stopniowe umacnianie się w rejonie Doberdo; rozpoczęte 24 X 1917 natarcie wojsk niem. i austr. pod Caporetto (12. bitwa nad Soczą), zakończyło się klęską Włochów, zmuszonych do odwrotu nad Piawę, gdzie 7 XI ustabilizowała się nowa linia frontu.
