Seiyūkai
jedna z 2 gł. (oprócz Kenseikai) japońskich partii konserwatywnych w okresie międzywojennym;
[seiju:kai],
właśc. Rikken Seiyūkai, Konstytucyjne Stowarzyszenie Przyjaciół Polityki,
Seiyūkai
Encyklopedia PWN
zał. 1900 przez Itō Hirobumiego (do 1903 przewodniczący) w celu osiągnięcia kompromisu między oligarchią a powstającymi partiami polit.; 1903–14 jej liderem był Saionji Kimmochi, następnie Hara Takashi; w okresie tzw. rządów partyjnych (1918–22, 1924–32) formowała gabinety na zmianę z Kenseikai; opowiadała się za agresywną polityką zagraniczną i zwiększeniem wydatków na zbrojenia; popierana przez korporacje Mitsui, Sumitomo, Yasuda; po zamordowaniu premiera Inukai Tsuyoshiego 15 V 1932, podobnie jak inne partie, straciła wpływ na politykę; 1940 rozwiązana wraz z innymi partiami — w ramach konsolidacji sił polit. utworzono jedno ugrupowanie Taisei Yokusankai [‘stowarzyszenie wspierania władzy cesarskiej’].
