Polskie Stronnictwo Ludowe (PSL), do 1903 Stronnictwo Ludowe (SL),
chłopska partia polit. w Galicji, zał. 1895 na zjeździe delegatów chłopskich w Rzeszowie;
Polskie Stronnictwo Ludowe
Encyklopedia PWN
w pierwszym programie deklarowało walkę o rozszerzenie praw obywatelskich dla chłopów i równe rozłożenie ciężarów publicznych; 1903 przyjęło nowy program, który domagał się demokratyzacji życia polit., powszechnego i równego prawa wyborczego, dostępu chłopów do oświaty. PSL miało swoich przedstawicieli w galicyjskim Sejmie Krajowym i austr. Radzie Państwa; po sukcesie wyborczym 1907 zawarło sojusz z konserwatystami galicyjskimi i prowadziło politykę ugody; doprowadziło to 1911 do wystąpienia z PSL grupy działaczy z B. Wysłouchem, J. Dąbskim i utworzenia Polskiego Stronnictwa Ludowego-Zjednoczenie Niezawisłych Ludowców; 1913 w wyniku rozłamu powstało Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast” i Polskie Stronnictwo Ludowe-Lewica; prezesi PSL: K. Lewakowski, H. Rewakowicz, J. Stapiński, gł. działacze: J. Bojko, Wysłouch, Sz. Bernadzikowski, A. Średniawski, W. Witos; organ prasowy: „Przyjaciel Ludu”.
