Podole
 
Encyklopedia PWN
Podole, ukr. Podilla, Podillia,
kraina historyczna nad środkowym Dniestrem oraz górnym i środkowym Bohem.
Historia. Do XIV w. w składzie księstw ruskich; 1366 zachodnia część przyłączona do Polski, wschodnia (litew.) pozostała w rękach Koriatowiczów, lenników Polski; 1430 jego wschodnią część włączona do Korony (jako woj. podolskie); po unii lubel. 1569 w skład Korony weszła również reszta Podola litew. (jako woj. bracławskie); 1672 (buczacki traktat) część Podola wraz z Kamieńcem Podolskim oddana Turcji, odzyskana 1699 (pokój w Karłowicach). W czasie rozbiorów Polski: 1772 zachodnia część Podola po rz. Zbrucz została włączona do Austrii, pozostała część 1793 — do Rosji; 1809–15 część Podola austriackiego, tzw. obwód tarnopolski, w składzie Rosji; 1918–39 zachodnia część Podola austr. znalazła się w Polsce (woj. tarnopol.); od 1939 całe Podole pod okupacją sowiecką, następnie włączone do Ukr. SRR.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kamieniec Podolski, widok na twierdzę (Stary i Nowy Zamek) fot. S. Tarasow/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia