Petroniusz Maksymus
 
Encyklopedia PWN
Petroniusz Maksymus, Anicius Petronius Maximus, ur. ok. 400, zm. 31 V 455,
cesarz rzymski od 17 III 455;
należał do rodu Anicjuszów, 433 i 443 konsul; po śmierci Aecjusza skłonił jego bucellarii do zamordowania Walentyniana III; przy poparciu wojska obwołany cesarzem; zmusił wdowę po Walentynianie do poślubienia siebie, a własnego syna ożenił z jej córką; podczas jego panowania wybuchały rozruchy; gdy w obliczu najazdu Wandalów, zamiast bronić Rzymu, jako jeden z pierwszych rzucił się do ucieczki, zginął zlinczowany przez plebs miejski i żołnierzy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia