Odyseja, Odýsseia,
wraz z Iliadą najstarsza gr. i eur. epopeja heroiczna, arcydzieło literatury powszechnej;
Odyseja
Encyklopedia PWN
za autora Odysei tradycyjnie uważa się Homera, choć większość współcz. badaczy sądzi, że między eposami istnieją różnice, które nie pozwalają przypisać Iliady i Odysei temu samemu twórcy; ciągle jednak jest podtrzymywana teza o jednym autorze Iliady i O.; powstanie Odysei hipotetycznie datuje się na koniec VIII lub pocz. VII w. p.n.e. i umiejscawia w jońskiej Azji Mniejszej; dzieło, zbud. z różnorodnych wątków i motywów, także przedgr. i orientalnych, tworzące spójną, przejrzyście skomponowaną całość, składa się z 24 pieśni; ich treścią jest historia wracającego z wojny trojańskiej Odyseusza, który po 10 latach tułaczki, obfitującej w liczne niebezpieczeństwa, powraca do ojczystej Itaki, do wiernej małżonki Penelopy, syna Telemacha i starego ojca Laertesa i rozprawia się z zalotnikami żony; Odyseja zapoczątkowała literaturę rzymską; od pocz. XVII w. tłumaczona na wiele języków zachodnioeur.; w Polsce miała od 1815 kilka przekładów, ostatnie 1981.
