Nahua,
grupa ludów indiańskich Ameryki Środkowej, zamieszkujących gł. Meksyk, także Salwador (Pipilowie) i Nikaraguę (Nicarao);
Nahua
Encyklopedia PWN
język aztecki i jego dialekty (w Meksyku ok. 1,5 mln mówiących — pocz. XXI w.); pierwotną ich siedzibą były południowo-zachodnie obszary Ameryki Północnej; ekspansja ludów Nahua na południu zaczęła się w 2. poł. I tysiącl. n.e.; w XIII w. należący do tej grupy Cziczimekowie prawdopodobnie przyczynili się do upadku kultury Tolteków (z jej gł. ośr. Tulą); do ludów Nahua należą spokrewnieni z Cziczimekami Aztekowie; Nahua są obecnie najliczniejszą grupą indiańską w Meksyku, zamieszkującą gł. stany Puebla, Veracruz, Hidalgo, San Luis Potosí; ludność wiejska, roln.; w większości katolicy; piśmiennictwo w języku nahuatl (z XVI–XVII w.) oraz dorobek kulturowy ludów Nahua są uznawane za ważny składnik dziedzictwa nar. Meksyku.
