Łunochod

Łunochod,

automatyczny pojazd księżycowy, zdalnie sterowany drogą radiową z Ziemi, zbudowany w ZSRR, przeznaczony do samodzielnego prowadzenia badań na powierzchni Księżyca;

zbudowany z 2 zasadniczych członów: próżnioszczelnego przedziału przyrządowego zawierającego aparaturę badawczą (m.in. urządzenie do pomiarów właściwości mechanicznych gruntu księżycowego, spektrometr rentgenowski do analiz jego składu chemicznego, mierniki promieniowania kosmicznego, układ kamer telewizyjnych, odbłyśnik laserowy) oraz z samobieżnego układu jezdnego złożonego z 8 niezależnie napędzanych elektrycznie kół, zasilanych z akumulatorów ładowanych z baterii słonecznych. Łunochod 1 — pierwszy w historii pojazd księżycowy został dostarczony na Księżyc 17 XI 1970 przez Łunę 17, funkcjonował przez ponad 10 miesięcy, przebył łącznie trasę ok. 10,5 km, przebadał obszar o powierzchni ok. 80 tysięcy m², wykonując w ponad 500 miejscach pomiary właściwości fizykomechanicznych gruntu, a w 25 — analizę chemiczną jego składu, przesłał na Ziemię ponad 200 panoramicznych i ponad 20 tysięcy zwykłych zdjęć powierzchni Księżyca. Drugi egzemplarz pojazdu — Łunochod 2 został dostarczony na powierzchnię Księżyca 1973 przez Łunę 21.

Księżyc, fazy