Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej,
masowa organizacja społeczna,
Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej
Encyklopedia PWN
powstała 1928 z połączenia Ligi Obrony Powietrznej Państwa (1923) i Tow. Obrony Przeciwgazowej (1924); popierała rozwój pol. lotnictwa i przygotowywała ludność cywilną do obrony przeciwlotniczo-gazowej; wsparła finansowo m.in. budowę 44 lotnisk, Inst. Aerodynamicznego Politechniki Warsz., Inst. Techniki Szybownictwa (od 1936 Inst. Techniki Szybownictwa i Motoszybownictwa) przy Politechnice Lwowskiej; prowadziła 24 szkoły szybowcowe i 5 szkół pilotów, 266 (1937) modelarni, w których pracowało 1500 instruktorów; wydawała kilka czasopism m.in. „Lot Polski”, „Skrzydlatą Polskę”; prezes od 1929 gen. L. Berbecki; działała do 1939.