Księga tysiąca i jednej nocy
 
Encyklopedia PWN
Księga tysiąca i jednej nocy, Tysiąc i jedna noc, arab. Kitāb alf layla wa-layla,
zbiór spisanych w języku arabskim opowieści lud., po raz pierwszy wspomniany w piśmiennictwie arabskim X w. (Al-Masudi);
istniało kilka kolejnych wersji dzieła: 1) przekład zbioru irańsko-ind. Hezar afsane [‘tysiąc baśni’] i zislamizowana jego przeróbka Alf lajla — z VIII w.; 2) zbiory perskich i arab. bajek, pochodzące z Bagdadu (IX–X w.); 3) XII-wieczny zbiór z Egiptu Alf lajla wa-lajla, do którego zostały włączone bajki z Iraku, Syrii i Egiptu; 4) XVI-wieczny zbiór z opowieściami rycerskimi o walkach z krzyżowcami, podstawa pierwszego eur. przekładu fr. (1704–17) A. Gallanda; 5) nowoczesna wersja egipska z ok. 1781; pierwszy pol. przekład Ł. Sokołowskiego z fr. tłum. Gallanda 1768, pełny przekład z języka arab. Księga tysiąca i jednej nocy (t. 1–9 1973).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia