baśń,
jeden z podstawowych gatunków epiki ludowej;
baśń
Encyklopedia PWN
fantastyczna opowieść o nadnaturalnych postaciach i zjawiskach, odzwierciedlająca lud. wierzenia, poglądy, stosunki międzyludzkie, lud. mądrość; baśń literacka, jako zapisany i artystycznie ujednolicony odpowiednik baśni ludowej, najwcześniej była znana w literaturze ind.; od XVIII w. popularna w Europie (zbiory Ch. Perraulta, braci Grimm; zbiór baśni arabskich Tysiąc i jedna noc, oprac. przez M. Gallanda); rozpowszechniona przez romantyków, stała się gatunkiem lit., w którym klas. pozycją są b. H.Ch. Andersena; w Polsce w XIX w. zbiory i publikacje baśni, m.in. K.W. Wójcickiego, R. Berwińskiego, L. Siemieńskiego, A.J. Glińskiego.
