Komitet Integracji Europejskiej
 
Encyklopedia PWN
Komitet Integracji Europejskiej (KIE),
1996–2009 nacz. organ administracji państw.;
zastąpił urząd Pełnomocnika Rządu ds. Integracji Eur. i Pomocy Zagranicznej; posiadał w szczególności kompetencje do: koordynowania integracji Polski z UE, inicjowania i koordynowania przedsięwzięć dotyczących dostosowania prawa polskiego do prawa UE, współpracy z Komisją Eur. w zakresie konkretnych zagadnień integracyjnych, koordynacji zadań w zakresie przyjmowania i redystrybucji funduszy przeznaczonych na przedsięwzięcia integracyjne, współpracy z administracją regionalną i regionalnymi organizacjami pozarządowymi w celu zwiększenia ich zaangażowania w proces integracji z UE oraz przygotowania ich do uczestnictwa w jej strukturach instytucjonalnych. KIE był organem kolektywnym, w którego skład wchodzili: przewodniczący, członkowie oraz sekretarz; przewodniczącego oraz sekretarza Komitetu mianuje premier; niektórzy ministrowie RP byli jego członkami z urzędu, ponadto premier mógł dodatkowo mianować do 3 zwykłych członków KIE. Organem pomocniczym był jego urząd –– Urząd KIE; gł. uczestnikiem negocjacji był premier, działający przy pomocy min. spraw zagr., sekr. KIE oraz pełnomocnika rządu ds. negocjacji akcesyjnych; ostatecznie stanowiska negocjacyjne były formalnie przyjmowane przez Radę Ministrów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia