Jodok Luksemburski, Jobst, Jost, z dynastii luksemburskiej, ur. 1354, zm. 17 I 1411, Brno,
margrabia Moraw od 1375 i Brandenburgii od 1397, król niem. od 1410,
Jodok Luksemburski
Encyklopedia PWN
bratanek ces. Karola IV; dobrze wykształcony, zdolny dowódca wojsk.; odziedziczył Morawy i duże zasoby finansowe zgromadzone przez ojca, wydał je na realizację własnych ambicji polit., znacznie wzmocnił pozycję terytorialną; 1388 Zygmunt Luksemburski zastawił u niego Brandenburgię i księstwo Luksemburg (do 1402); J.L. stale montował zawikłane i zmieniające się koalicje, w których miał rozstrzygający udział, jak np. przeciwko królowi węgierskiemu Wacławowi IV, za rezygnację z której w wyniku układów otrzymał Łużyce Dolne i Łużyce Górne, 1397 — w lenno Brandenburgię, a wraz z nią głos elektorski; wzbudziło to w nim chęć sięgnięcia po koronę niem.; po śmierci Ruprechta 1410 doszło w Niemczech do podwójnej elekcji, J.L. otrzymał więcej głosów niż Zygmunt Luksemburski i został obrany królem niem.; wkrótce zmarł.
