Jerzy III
 
Encyklopedia PWN
Jerzy III, Jerzy Wilhelm Fryderyk, z dynastii hanowerskiej, ur. 24 V (4 VI wg kalendarza gregoriańskiego) 1738, Londyn, zm. 29 I 1820, Windsor,
król Wielkiej Brytanii i Irlandii od 1760 oraz elektor, a od 1814 król Hanoweru, wnuk Jerzego II, ojciec Jerzego IV i Wilhelma IV;
odgrywał kierowniczą rolę w powoływaniu gabinetów, ingerował w ich politykę, był jednak ograniczony układem sił w parlamencie i własnymi możliwościami intelektualnymi; w dużym stopniu odpowiedzialny za zaognienie stosunków z koloniami amer., co doprowadziło do wybuchu wojny o niepodległość Stanów Zjedn., a później za jej przeciąganie; po powierzeniu 1783 funkcji premiera W. Pittowi (mł.) rola Jerzego III malała; 1801 sprzeciwił się równouprawnieniu katolików; od 1788 cierpiał na okresowe ataki choroby umysłowej, od 1811 w jego imieniu regencję sprawował syn (Jerzy IV).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia