Fanelli Francesco
 
Encyklopedia PWN
Fanelli Francesco, data ur. nieznana, zm. ok. 1675,
wł. rzeźbiarz, brązownik, rysownik;
po raz pierwszy wzmiankowany 1608 w Genui; ok. 1631–1641 działał w Anglii (od 1635 rzeźbiarz nadworny Karola I), po 1641 w Paryżu; ukształtowany w duchu twórczości G.L. Berniniego i G. da Bologna, tworzył liczne rzeźby portretowe, popiersia (Karola I, ks. Walii 1640), małe figurki z brązu (Święty Jerzy, Centaur), kości słoniowej (Pigmalion) — odznaczające się wysokim poziomem artyst. i mistrzostwem oddania detalu — ponadto dekoracyjne płaskorzeźby do mebli (gabinetów), wazy z płaskorzeźbioną dekoracją z marmuru lub brązu, fontanny (Diana — Hampton Court), monumentalne nagrobki (T. Westona 1636 — katedra w Winchester, R. Aytona 1637–38 — Westminster Abbey); liczne projekty fontann, wyd. w Varie Architetture (1661).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia