Fajstos,
m. w staroż. Grecji, na południowym wybrzeżu Krety, nad Zat. Mesarską (M. Śródziemne);
Fajstos
Encyklopedia PWN
1901–09 i po 1945 teren wł. wykopalisk; na niskim wzgórzu odsłonięto ruiny minojskiego pałacu i fragment otaczającego go miasta, dalej na jego obrzeżach — cmentarze; pałac z centralnym prostokątnym dziedzińcem (46,5 × 22,3 m), zamkniętym tylko z 3 stron pomieszczeniami mieszkalnymi i magazynowymi (efekt ukształtowania terenu), z wejściem od zachodu przez szerokie schody i podwójny portyk; wielokrotnie niszczony trzęsieniami ziemi (zachowane fragmenty murów z ok. 2000–1900 p.n.e.), gruntownie przebudowywany po 1600 p.n.e., ostatecznie zrujnowany i opuszczony ok. 1400 p.n.e.; w ruinach odkryto m.in. resztki malowideł ściennych, ceramikę typu Kamares i zabytki pisma (słynny tzw. dysk z F. pokryty nie odczytanym pismem hieroglificznym, ok. 1650 p.n.e.; tabliczki z pismem linearnym A); pałac w F. (choć mniejszy, założeniem zbliżony do zespołu w Knossos) jest uważany za jedno z doskonalszych osiągnięć architektury minojskiej.
