Ezdrasz
kapłan i prawodawca żydowski, bohater wielu ksiąg bibl. (zwłaszcza Ezd 7–10 i Ne 8–9) oraz apokryficznych;
[hebr. ‘ezrâ ‘pomoc’],
żył na przeł. V i IV w. p.n.e.,
Ezdrasz
Encyklopedia PWN
w tradycji późniejszej uznany za wzór uczonego w Piśmie; na dworze królów perskich był prawdopodobnie doradcą w sprawach żydowskich; ok. 398 (jeśli było to, jak się przyjmuje, za Artakserksesa II) otrzymał wraz z dużą grupą Żydów zezwolenie na powrót do Judy; po przybyciu do Jerozolimy ogłosił prawo żydowskie jako jedynie obowiązujące (prawo to nie w pełni pokrywało się z Pięcioksięgiem); zwalczał małżeństwa Żydów z pogankami; reformy Ezdrasza były zapewne późniejsze od Nehemiasza (445), wbrew porządkowi odpowiednich ksiąg bibl.; imię Ezdrasza nosi kilka ksiąg (tzw. Księgi Ezdrasza); 2 z nich (1. Ezdrasza i 2. Ezdrasza — Nehemiasza), powstałe ok. 300 p.n.e., są księgami kanonicznymi o treści hist.; późniejsze 3. Ezdrasza i 4. Ezdrasza są zaliczane do apokryfów.
