Edomici

Edomici,

plemię semickie zamieszkujące krainę Edom (bibl. Seir), spokrewnione z Izraelitami;

na przeł. XIV i XIII w. p.n.e. przybyło z Pustyni Syryjskiej do Palestyny; wcześnie wprowadzili na swoich terenach system państw. ze stol. w Bosrze — Biblia podaje spis „królów edomickich”, prawdopodobnie wodzów plemiennych; w czasach Dawida i Salomona utracili samodzielność, którą odzyskali dopiero po rozpadzie Izraela na Królestwo Południowe i Królestwo Północne; po upadku Jerozolimy zagrażali Królestwu Północnemu; wyznawali politeizm (gł. bóstwo: Kaus), ich język był spokrewniony z hebrajskim; po niewoli babilońskiej występują jako Idumejczycy.