Dollkeim-Kowrowo kultura

Dollkeim-Kowrowo kultura,

archeol. kultura okresów: rzym. i wędrówek ludów, lokalizowana na terenie Sambii, Natangii i Nadrowii;

zdefiniowana przez W. Nowakowskiego; nazwa pochodzi od dużego cmentarzyska w miejscowości Kowrowo (dawniej Dollkeim, obecnie w Federacji Ros.). Zalicza się do zachodniobałtyjskiego kręgu kulturowego; wyróżnia się bogactwem związanym z handlem miejscowym bursztynem docierającym do imperium rzym.; w zamian trafiały tu importy rzym. (gł. paciorki, zapinki, monety); produkowano także miejscowe naśladownictwa wyrobów prowincjonalnorzym. (tzw. pas sambijski); obrządek pogrzebowy początkowo birytualny, następnie zdominowany całkowicie przez ciałopalne groby popielnicowe; znane szkieletowe pochówki końskie; początkowo obok grobów płaskich występowały kurhany, potem zanikły; wyposażenie grobów: ozdoby i części stroju (bransolety, zapinki, zawieszki, części pasa, naszyjniki), narzędzia i uzbrojenie (tarcze, groty, ostrogi, rzadko miecze). W okresie wędrówek ludów istniał tu ośrodek produkcyjny specjalizujący się w wyrobach w tzw. stylu Sösdala-Untersiebenbrunn (części pasa i zapinki zdobione ornamentem gwiaździstym wykonanym stempelkiem). Kultura D.-K. jest wiązana z ludnością bałtyjską.