Dar es Salaam,
m. we wschodniej Tanzanii, nad O. Indyjskim.
Dar es Salaam
Encyklopedia PWN
Ośrodek adm. regionów Pwani i Dar es Salaam. Założone 1862 przez sułtana Zanzibaru; 1887 zajęte przez Niemców, 1891–1919 stol. i gł. port Niem. Afryki Wschodniej; 1919–61 stol. bryt. terytorium mandatowego Tanganika; 1961–64 stol. niepodległej Tanganiki, 1964–81 Tanzanii (nadal częściowo pełni funkcje stołeczne). Największy ośr. handl., przem. i kult.-nauk. kraju; przemysł spoż., włók. (przetwórstwo bawełny i sizalu), chem. (gł. farm., produkcja nawozów sztucznych), cementowy, stoczn., meblarski, montownia samochodów osobowych, radioodbiorników, rafineria ropy naftowej; gł. port mor. kraju (przeładunki ok. 20 mln t rocznie) obsługujący tranzyt Zambii, Demokr. Rep. Konga, Rwandy i Burundi; port rybacki; węzeł komunik. o znaczeniu międzynar. (m.in. linie kol. i drogowa do Lusaki w Zambii); rurociąg naftowy do m. Kapiri Mposhi (na południe od m. Ndola w Zambii); międzynar. węzeł lotn.; uniw. (zał. 1961) i inne szkoły wyższe (m.in. architektury, handlu); muzeum nar.; ogród botaniczny. W pobliżu D. es-S. ruiny średniow. miast.
