Czibczowie
 
Encyklopedia PWN
Czibczowie, Chibcha, Muiska, Muiskowie, nazwa własna Muisca,
wymarły lud indiański Ameryki Południowej;
przed hiszp. konkwistą zamieszkiwali gł. obszar dzisiejszej Kolumbii, gdzie założyli kilka miast-państw. Mieli rozbudowaną i scentralizowaną organizację społ.-polityczną. Kultura materialna stała na wysokim poziomie: budowano drogi, mosty, akwedukty irygacyjne, materiały tkane z dzikiej bawełny i wełny lam były malowane lub drukowane w kolorowe wzory, znali garncarstwo, obróbkę metali (złota, srebra, miedzi i platyny), z których wykonywali broń, ozdoby, naczynia i przedmioty kultu. Podstawę utrzymania stanowiło rolnictwo i handel. System wierzeń był oparty na kulcie Słońca, któremu składali ofiary z ludzi, gł. dzieci. Wodzostwa Czibczów zostały podbite 1536–41 przez Hiszpanów. Sposób intronizacji jednego z władców Czibczów stał się w czasach konkwisty źródłem mitu o El Dorado [‘pozłacany’ kacyk] (Eldorado). W XVIII w. zanikł język Cz., a lud ten całkowicie zasymilował się z resztą regionalnych populacji.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kolumbia, Indianie Silviano fot. E. Komarzyńska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia