Cong-k‘a-pa
 
Encyklopedia PWN
Cong-k‘a-pa, ur. 1357, zm. 1419,
tybetański mnich buddyjski, uczony, nauczyciel; reformator religijny;
pochodził z Amdo, studiował w wielu klasztorach środkowego Tybetu; w swej nauce kładł nacisk na tradycyjne cnoty buddyjskie; wzbogacił stronę obrzędową buddyzmu tybet. wieloma uroczystościami rel.; twórca najpóźniej powstałej szkoły buddyzmu tybet. dGe-lugs-pa, która zapanowała w całym Tybecie, i założycielem jej pierwszego klasztoru, Ri-bo-dga’-ldan.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Cong-k‘a-pa (założyciel lamaizmu), figura w klasztorze Gandan w Ułan Bator (Mongolia) fot. L. Charewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia