Belgijska Partia Socjalistyczna, fr. Parti Socialiste Belge, flam. Belgische Socjalistische Partij,
zał. 1885 pod nazwą Belgijska Partia Robotnicza (do 1940).
Belgijska Partia Socjalistyczna
Encyklopedia PWN
Dążyła do zjednoczenia wszystkich organizacji polit., gosp. i społ. klasy robotniczej; 1918–25 udział w rządzie; z inicjatywy partii Belgowie uzyskali m.in. powszechne prawo wyborcze, całkowitą wolność stowarzyszania się i wprowadzenie w Belgii (jako pierwszym kraju kapitalist.) 8-godzinnego dnia pracy; w końcu lat 30. nastąpił rozłam, 1940 rozwiązanie partii; część członków działała w ruchu oporu; na zjeździe partii 1945 zmiana nazwy na BPS, wprowadzenie członkostwa indywidualnego oraz uchwalenie programu reform społ.-ekon.; po wojnie wielokrotnie brała udział w rządach; narastający konflikt flamandzko-waloń. doprowadził do powołania 1971 2 sekcji BPS: flamandzkiej i waloń.; 1978 sekcja waloń. BPS utworzyła Partię Socjalist.; sekcja flamandzka od 1980 działa pod nazwą Socjalist. Partia.
