Baglione Giovanni
 
Encyklopedia PWN
Baglione
[baljọne]
Giovanni, ur. ok. 1566, Rzym, zm. 30 XII 1643,
włoski malarz i pisarz;
czynny gł. w Rzymie; malarz przeciętny, jego najlepsze obrazy są utrzymane w duchu caravaggionizmu i charakteryzują się stosowaniem silnych kontrastów światłocieniowych (Miłość niebiańska i miłość ziemska 1602–03, Judyta z głową Holofernesa 1608); znany gł. jako pisarz, autor dzieł Le nove chiese di Roma (1639), a zwłaszcza Vitae de’ pittori, scultori, ed architetti... (1642), zawierającego ponad 200 biogramów i będącego źródłem informacji na temat artystów działających w Rzymie 1572–1642, w tym także artystów zagranicznych (m.in. P. Brila, P.P. Rubensa).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia