Auwajjar
 
Encyklopedia PWN
Auwajjar
[tamilskie auwaiyār ‘matka’, ‘staruszka’, ‘czcigodna kobieta’],
tytuł nadawany niektórym poetkom tworzącym w języku tamilskim;
w literaturze tamilskiej imię A. pojawia się przynajmniej 2-krotnie w odniesieniu do różnych osób: poetki tworzącej w okresie sangam (ok. I–III w.), autorki poematów bohaterskich i miłosnych, której utwory zawiera antologia Purananuru (‘400 poematów bohaterskich’, gł. panegiryki sławiące wodza Adijamana, z którego dworem była związana) oraz poetki żyjącej IX–X w., której tradycja przypisuje 15 większych utworów; najbardziej znane to 4 zbiory sentencji moralnych Attisudi [‘ten, który nosi girlandę kwiatów atti’], Kondrajwendan [‘król drzewa kondrej’], Muduraj [‘dawne pouczenie’], Nalwali [‘właściwa droga’] — 2 pierwsze, ułożone wg alfabetu tamilskiego, są rodzajem elementarza do dziś używanego w szkołach tamilskich; przypisuje się jej także autorstwo poematów o treści rel. i filoz. oraz krótkich utworów będących komentarzami na temat życia i świata; wg niektórych badaczy utwory te są dziełem innej jeszcze poetki A., tworzącej w okresie późniejszym niż autorka zbiorów maksym etycznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia