floren
[łac. flos ‘kwiat’, od wyobrażenia lilii w herbie Florencji]:
floren
Encyklopedia PWN
1) srebrny grosz Florencji (fiorino d’argento, grosso) bity od 1182;
2) złota moneta o ciężarze 3,5 g, wybijana we Florencji od 1252 wg standardu genueńskiego; dzięki stabilnej wartości stał się główną europejską złotą monetą, od XIV w. często naśladowaną (m.in. Włochy, Czechy, Węgry, Francja, Niderlandy);
3) w dawnej Polsce od XV w. nazwa złotego polskiego.
4) srebrna moneta niemiecka i szwajcarska (gulden); 1857–92 floren austriacki, waluta Austrii i Węgier (forint), 1 floren = 100 nowych krajcarów (w Galicji pod nazwą złoty austriacki = 100 centów);
5) achtentwintig, srebrna moneta Niderlandów Północnych, rodzaj lekkiego talara, o ciężarze ok. 20 g, równa 28 stuiverów, bita 1601–93;
6) florin, angielska moneta złota z 1344 r. wartości 6 szylingów;
7) florin, moneta brytyjska, bita 1849–1947 ze srebra, następnie do 1967 z miedzioniklu, wartości 1/10 funta lub 2 szylingów, wprowadzona w nieudanej próbie decymalizacji brytyjskiego systemu monetarnego.
