Sismondi Jean Charles Simonde

Sismondi

[sismądị]

Jean Charles Simonde de, ur. 9 V 1773, Genewa, zm. 25 VI 1842, k. Genewy,

szwajcarski ekonomista i historyk. Pochodził z włoskiej rodziny, osiadłej we Francji, która przeniosła się do Szwajcarii;

przedstawiciel klasycznej szkoły w ekonomii; twórca Nowych zasad ekonomii politycznej (1819, wydanie polskie1955). Jest uważany za ojca teorii kryzysów ekonomicznych, gdyż jako pierwszy pokazał, że sprzeczności między produkcją a konsumpcją i niemożliwość realizacji akumulacji spowodują nadprodukcję. Krytykował prawo rynków Saya; jego zdaniem rozwój wielkoprzem. produkcji doprowadza do bankructwa drobnych przedsiębiorców, w wyniku czego właściciele samodzielnych warsztatów wytwórczych są spychani w szeregi proletariatu pracującego na rzecz wielkiego kapitału. Uważał, że proces zubożenia robotników prowadzi do redukcji popytu rynkowego, podczas gdy produkcja przemysłowa stale wzrasta. Jako pierwszy pokazał, że kryzysy nadprodukcji są nieuchronne i zaczynają się w dziale wytwarzającym środki produkcji. Był zwolennikiem ingerencji państwa w gospodarkę, mającej na celu ochronę małych i średnich przedsiębiorstw oraz udaremnienie nadmiernej koncentracji kapitału i praktyk monopolistycznych. Główne prace: De la richesse commerciale ou principes d’économie politique... (1803), De la littérature du midi de l’Europe (t. 1–4 1813–19).