Sinop,
m. w północnej Turcji, nad M. Czarnym, na wąskim półwyspie;
Sinop
Encyklopedia PWN
Ośr. adm. ilu Sinop. W starożytności Synopa (gr. Sinope), kolonia Miletu, wg tradycji zał. przed 756 p.n.e.; w 2. poł. VII w. zniszczona przez Kimeryjczyków, wkrótce odbud.; jeden z większych ośr. handl. na południowym wybrzeżu M. Czarnego; zakładała tam liczne własne kolonie (m.in. Trapezunt); 183 zdobyta przez Farnacesa I, stała się stol. Pontu; ok. 71 r. opanowana przez Lukullusa, 45 r. uznana przez Cezara za kolonię rzymską; od 395 n.e. w granicach cesarstwa bizant., 1214 opanowana przez tur. Seldżuków, a 1458 przez tur. Osmanów; podczas wojny krymskiej 1853 w pobliżu S. Rosjanie pokonali flotę tur. Miejsce urodzenia Diogenesa (ok. 413 p.n.e.); przemysł spoż., drzewny; szkutnictwo; ośrodek handlowy w regionie uprawy kukurydzy, lnu i tytoniu; port handl. i rybacki; kąpielisko morskie.
