Senac
pisarz algierski, pochodzenia hiszp., tworzący w języku francuskim;
[senạk]
Jean, ur. 1926, Beni Saf (ob. Bani Saf), zm. 1973, Algier,
Senac Jean
Encyklopedia PWN
działacz kulturalny, zwolennik Algierii arabskiej, od 1954 czł. Frontu Wyzwolenia Nar.; współzałożyciel czasopism lit. „Soleil” (1950) i „Terasses” (1953); redagował lit. audycje radiowe; po 1962 doradca min. edukacji nar.; w wierszach, publikowanych od 1943, opisywał los najuboższych: po uzyskaniu niepodległości przez Algierię zaczął ukazywać rozczarowanie działalnością nowej administracji, co 1967 przyczyniło się do usunięcia S. z życia publicznego; pozostałą część życia spędził w odosobnieniu, odmawiając wyjazdu do Francji; zamordowany w nie wyjaśnionych okolicznościach; zbiory poezji, m.in. Poemes (1954) i La rose d’ortie (1964); redaktor Anthologie de la nouvelle poesie algerienne (1971); pol. przekł. wierszy w zbiorze Pieśni gniewu i miłości (1990).
