Schaetzel Tadeusz, ur. 12 III 1891, Brzeżany (Ukraina), zm. 26 VI 1971, Londyn,
pułkownik, dyplomata, działacz polityczny.
Schaetzel Tadeusz
Encyklopedia PWN
Przed I wojną świat. czł. pol. organizacji wojsk.-niepodległościowych; 1914–17 w Legionach Pol.; 1917–18 zast. komendanta Komendy Nacz. Nr 3 w Kijowie; od XI 1918 w WP, m.in. 1924–26 attaché wojsk. w Turcji, 1926–28 szef Oddziału II Sztabu Gł.; 1930–38 poseł na sejm, 1935–38 wicemarsz. sejmu; 1939–44 w Rumunii, 1944–46 w Turcji; od 1946 w Wielkiej Brytanii w szeregach Pol. Sił Zbrojnych; po demobilizacji pozostał na emigracji; współzał. (1947) Inst. Józefa Piłsudskiego w Londynie; 1948 wznowił działalność Ligi Niepodległości Polski (od 1957 prezes Rady Nacz.); przed wojną jeden z twórców ruchu prometejskiego, kontynuującego działalność na emigracji.
