Richtera skala,
geofiz. skala, a właściwie kilka skal (nazywanych też skalami magnitud), określających wielkość trzęsienia ziemi;
Richtera skala
Encyklopedia PWN
są to skale instrumentalne, czyli wielkość (tzw. magnituda) trzęsienia ziemi jest określana na podstawie przyrządów i jest miarą intensywności procesów w samym ognisku trzęsienia. Pierwszą skalę magnitud, do określenia wielkości płytkich, lokalnych trzęsień w Kalifornii opublikował 1935 Ch.F. Richter; w późniejszych latach zdefiniowano analog. skale dla wstrząsów zapisanych w dowolnej odległości od epicentrum. Według tych skal, trzęsienia ziemi klasyfikuje się na podstawie logarytmu dziesiętnego maks. amplitudy fal sejsmicznych powierzchniowych lub objętościowych, po uwzględnieniu poprawek na odległość rejestracji od ogniska trzęsienia i na jego głębokość. Skala magnitud jest skalą otwartą, najsilniejsze trzęsienia ziemi zarejestrowane w bieżącym stuleciu nie przekraczały wielkości 9,5. Znajomość magnitudy umożliwia wyznaczenie energii trzęsienia ziemi (magnituda jest proporcjonalna do logarytmu energii); energia trzęsienia rosnie ok. 32 razy przy wzroście magnitudy o 1 stopień skali i 1000 razy przy wzroście o 2 stopnie.
