Perl Feliks, pseud. Res, Juliusz, Latarnik, Rewolucjonista i in., ur. 26 IV 1871, Warszawa, zm. 15 IV 1927, tamże,
działacz i ideolog socjalist., publicysta;
Perl Feliks
Encyklopedia PWN
jeden z gł. teoretyków PPS; 1889–91 czł. II Proletariatu; 1892–1900 na emigracji; 1892 współtwórca PPS, uczestnik założycielskiego zjazdu paryskiego, rzecznik łączenia marksist. koncepcji społ. z programem niepodl.; od 1894 czł. Centralizacji Związku Zagranicznego Socjalistów Pol., 1902–04 czł. Centralnego Kom. Robotniczego PPS; 1904–05 więziony; od 1904 w PPS-Frakcji Rewolucyjnej, współtwórca programu i jeden z jej przywódców; 1912–14 we władzach PPS-Opozycji; od 1914 ponownie w PPS-Frakcji Rewolucyjnej (od 1916 czł. Centralnego Kom. Robotniczego); 1915–27 redaktor nacz. „Robotnika”; od 1919 czł. władz nacz. PPS, m.in. 1924–26 przewodniczący CKW; zajął niechętne stanowisko wobec J. Piłsudskiego, uznając jego cele za sprzeczne z demokr. dążeniami i socjalist. programem PPS; 1919 poseł na sejm; Dzieje ruchu socjalistycznego w zaborze rosyjskim (1910).
