Nowogwinejskie, Morze
 
Encyklopedia PWN
Nowogwinejskie, Morze, New Guinea Sea, dawniej Morze Bismarcka,
morze w zachodniej przyrównikowej części Oceanu Spokojnego, w Melanezji, między Nową Gwineą a Archipelagiem Bismarcka;
Przynależność do oceanu: Spokojny, Ocean
Państwa położone nad morzem: Papua-Nowa Gwinea
Powierzchnia akwenu: 310 tys. km2
Głębokość akwenu: średnia — 1 632 m, maksymalna — 2 665 m (na południe od Nowego Hanoweru)
Ważniejsze porty: przeładunkowe: Madang, Rabaul
wyspy: Admiralicji, Nowy Hanower, Nowa Irlandia, Nowa Brytania; cieśninami Saint George’s i Witiaź połączone z Morzem Salomona (część Morza Koralowego); na północnym zachodzie graniczy z otwartym oceanem; powierzchnia ok. 310 tys. km2, średnia głębokość 1632 m, maksymalna — 2655 m (na południe od Nowego Hanoweru); liczne wyspy i rafy koralowe; urozmaicona rzeźba dna, m.in. wygasłe i czynne wulkany podmorskie; trzęsienia ziemi (tsunami); średnia temperatura wód powierzchniowych 28°C, zasolenie 34‰; silne ciepłe prądy morskie: Nowogwinejski (płynie w lecie z południowego wschodu na północny zachód), Południoworównikowy (ze wschodu); średnia wysokość pływów ok. 1 m; w cieśninach silne prądy pływowe; główne porty: Rabaul na Nowej Brytanii, Madang na Nowej Gwinei.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia