wojna lamijska, w starożytności zw. też wojną grecką,
wojna, którą po śmierci Aleksandra III Wielkiego toczyli Grecy o niepodległość z Macedonią (323–322 p.n.e.);
wojna lamijska
Encyklopedia PWN
wśród sprzymierzonych Greków największe znaczenie miały Ateny i Związek Etolski; mimo początkowych sukcesów (oblężenie Antypatra w Lamii, stąd nazwa wojny) Grecy ponieśli ostateczną klęskę na lądzie pod Krannon i na morzu pod Amorgos (322 p.n.e.); Antypater narzucił państwom gr. (poza Związkiem Etolskim) załogi wojsk. i dogodny dla Macedonii ustrój oligarchiczny.
