bretwalda,
termin używany przez wczesnośredniow. Anglosasów wobec władców, którzy oprócz panowania w swym państwie sprawowali zwierzchnictwo nad innymi królestwami anglosaskimi (wszystkimi lub większością z nich);
bretwalda
Encyklopedia PWN
pojawia się w Kronice anglosaskiej pod datą 829 wobec panującego wówczas króla Wessexu i Kentu Egberta, a także wobec 7 władców anglosaskich z V–VII w.; imiona tych 7 królów zostały powtórzone za historią Kościoła anglosaskiego Bedy Czcigodnego, który pisał (nie wymieniając słowa „bretwalda”), iż mieli oni imperium nad ziemiami Anglosasów na południe od rz. Humber; geneza terminu nie jest rozstrzygnięta [‘władca Brytanii’?], podobnie charakter zwierzchnictwa b. nad innymi królami (być może zmieniał się z upływem czasu).
