identyfikacja
 
Encyklopedia PWN
identyfikacja
[łac. identificare ‘utożsamiać’],
psychol.
procesy lub wynik procesów utożsamiania danego obiektu (układu, przedmiotu) z innym obiektem (układem, przedmiotem) wcześniej poznanym; identyfikacja obejmuje m.in.: wyróżnianie cech wspólnych, uchwycenie podobieństw pomiędzy obiektem spostrzeganym a innymi obiektami tej klasy (procesy spostrzegania u człowieka) lub oszacowanie wartości parametrów obserwowanych procesów (teoria sterowania); istotnym elementem identyfikacji jest tworzenie modelu mat. lub innej postaci reprezentacji obserwowanego obiektu (np. obrazów obiektu w pamięci człowieka); identyfikacja jest procesem charakterystycznym dla ludzkiego działania (procesy spostrzegania, poznawcze, tworzenia itp.) oraz funkcjonowania systemów adaptacyjnych (elastyczne systemy produkcji, systemy inteligentnych broni, systemy wspomagania pilota, operatora itp.); i. to także postrzeganie drugiej osoby, grupy, idei jako części osoby, która dokonuje identyfikacji; osoba ta reaguje na to, co się dzieje z przedmiotem jej identyfikacji równie żywo, jak na zmiany w jej sytuacji; identyfikacja prowadzi często do uznawania norm i wartości przedmiotów identyfikacji za własne; identyfikacja z rodzicami jest wg psychoanalizy podstawą formowania się superego; identyfikacja jest ważnym składnikiem empatii; może także w określonych sytuacjach pełnić funkcję mechanizmu obronnego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia