środowiskowy
Encyklopedia PWN
pisarz słoweński;
stowarzyszenie, którego celem jest praca opiekuńczo-wychowawcza i wspomaganie rozwoju dzieci, zał. 1911 w Krakowie.
ekol. gatunki o szerokich granicach tolerancji w stosunku do czynników środowiskowych (eurytopy), występujące w różnych środowiskach;
udomowienie zwierząt, domestykacja,
całość procesów przekształcania się właściwości morfologicznych, fizjologicznych, rozwojowych i psychicznych zwierzęcia dzikiego pod wpływem długotrwałego oddziaływania człowieka, czynników genetycznych i środowiskowych.
językoznawca, slawista;
placówka oświat. dla dorosłej młodzieży chłopskiej, o specyficznych cechach organiz., programowych i metodycznych.
