środowiskowy

Encyklopedia PWN

upośledzenie umysłowe, dawniej oligofrenia, niedorozwój umysłowy,

med. stan wyrażający się gł. nieosiągnięciem odpowiedniej dla wieku sprawności procesów poznawczych, tj. zdolności spostrzegania, pojmowania, oceniania, rozumowania, zapamiętywania, mówienia, wypracowywania reakcji i uczenia się;

uszlachetnianie nasion,

doskonalenie materiału siewnego metodami technol.;

uzależnienia,

med. zaburzenie zdrowia, stan psychologicznej albo psychicznej i fizycznej zależności od jakiegoś psychoaktywnego środka chemicznego, przejawiający się okresowym lub stałym przymusem przyjmowania tej substancji w celu uzyskania efektów jej działania lub uniknięcia przykrych objawów jej braku (abstynencyjne objawy);

walencja ekologiczna,

ekol. termin używany dawniej do opisywania zakresu reakcji organizmu na działanie określonego czynnika środowiskowego.

Walpole

[^uọ:lpə^ul]

Sir Hugh