ślepy

Encyklopedia PWN

kierunek w egzegezie Pisma Świętego, reprezentowany w II–V w. przez teologów chrześcijańskich Aleksandrii i rozwijający się w tamtejszej szkole katechetycznej, prowadzonej przez Orygenesa.

amunicja

[łac. admunitio ‘uzbrojenie’],

środki techn. (naboje, pociski, rakiety, bomby, miny) oraz ich elementy (np. zapalniki, ładunki materiału wybuchowego), środki oświetlające, dymne — służące do niszczenia i obezwładniania różnych celów (siły żywej, sprzętu, obiektów itp.), wywoływania innych skutków (zapalania, zadymiania, oświetlania, skażania terenu itp.), a także pozorowania działań bojowych;

anglo-saksońska sztuka,

sztuka rozwijająca się na Wysp Brytyjskich od najazdu plemion germańskich pod koniec V w. do najazdu Normanów (1066);

Aurora,

krążownik ros. Floty Bałtyckiej;

ażur

[fr.],

szt. plast. dekoracyjny układ otworów tworzących tło dla nieprzezroczystego wzoru;

Baldr,

mit. germ. bóg jasności, dobra i sprawiedliwości, syn Odyna i Frigg, mąż Nanny;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>