śledczy
Encyklopedia PWN
daktyloskopia
najstarszy i podstawowy dział techniki kryminalistycznej zajmujący się identyfikacją człowieka na podstawie charakterystycznych cech rysunku listewek skórnych (linii papilarnych) na opuszkach (brzuścach) palców rąk.
[gr. dáktylos ‘palec’, skopéō ‘oglądam’],
więzienie polit., mieszczące się w adaptowanym 1833–34 budynku na terenie Cytadeli Warszawskiej;
największa agencja śledcza rządu federalnego USA, → Federalne Biuro Śledcze.
prawo rysopis, opis człowieka sporządzony do celów śledczych, wg najbardziej charakterystycznych cech zewn. (obejmuje cechy morfologiczne, zwłaszcza twarzy) oraz ruchowych (sposób zachowania, chodzenia, gestykulacji i mimiki);
generał sowieckiego aparatu bezpieczeństwa, Ormianin;
areszt
tymczasowe pozbawienie wolności (aresztowanie tymczasowe);
[niem. < łac.],
