łuku
Encyklopedia PWN
anat. wzajemne ułożenie łuków zębowych szczęki i żuchwy (lub protez stomatologicznych) podczas ruchów żuchwy;
geodezja
jedna z nauk o Ziemi zajmująca się wyznaczaniem jej kształtu i rozmiarów, pomiarami całej planety lub dowolnych jej części.
[gr. gḗ ‘ziemia’, daíōmai ‘dzielę’],
kostny (u niektórych ryb chrzęstny) element kręgosłupa;
ogół zjawisk wywoływanych ugięciem promieni świetlnych w polu grawitacyjnym.
geol. sformułowana w latach 60. XX w. i obecnie niemal powszechnie akceptowana teoria wyjaśniająca — w ramach spójnej koncepcji, zakładającej ruch płyt litosfery — rozrost dna oceanicznego, dryf kontynentów, rozwój wielkich struktur tektonicznych oraz przejawy wulkanizmu i sejsmiczności Ziemi.
analiza spektralna, analiza spektrometryczna, analiza spektroskopowa, dawniej analiza widmowa,
zespół instrumentalnych metod analizy chem., w których mierzy się emisję, absorpcję lub rozpraszanie promieniowania elektromagnetycznego w funkcji długości fali.
