łukowych
Encyklopedia PWN
sferosyderyt
skała osadowa, syderyt ilasty występujący w postaci dużych, owalnych, kulistych lub soczewkowatych konkrecji;
[gr.],
Sławianow Nikołaj G., ur. 5 V 1854, Nikolskoje (obwód lipiecki), zm. 17 X 1897, Motowilicha (ob. Perm),
ros. inżynier metalurg, wynalazca;
dział technologii obejmujący procesy łączenia metali i stopów oraz tworzyw sztucznych w wyniku skoncentrowanego doprowadzenia ciepła do miejsca, gdzie ma powstać złącze, i wytworzenie spoiny, zgrzeiny lub lutowiny.
spawanie przy użyciu energii elektr. jako źródła ciepła;
spawanie łukowe elektrodą gołą, w którym łuk elektr. jest osłonięty warstwą topnika;
urządzenie do spawania elektr. z własnym źródłem prądu (np. s. łukowa do spawania ręcznego) lub pobierające prąd z sieci.
