Łuków
Encyklopedia PWN
archeol. kultura mieszkańców strefy lasów i lasostepu między Prypecią i środkowym Dnieprem a Karpatami, sięgającej po górną Cisę i dolny Dunaj; datowana na VIII–IX w.;
stosowana dawniej metoda otrzymywania kwasu azotowego, w której tlenek azotu był uzyskiwany przez syntezę azotu i tlenu podczas przepuszczania powietrza przez łuk elektryczny.
anat. parzyste (prawe i lewe) chrzęstne lub kostne elementy szkieletu, wchodzące w skład trzewioczaszki (czaszka);
połączenie kości szczękowej ze skroniową utworzone przez wyrostek skroniowy kości jarzmowej i wyrostek jarzmowy kości skroniowej;
most, w którym konstrukcja nośna ma formę łuków (sklepień).
piec elektr., w którym wykorzystuje się ciepło wydzielane w łuku elektr.;
