Łuk
Encyklopedia PWN
bud. element przewodu rurowego o przekroju kołowym i zróżnicowanej formie (np. kolanko, króciec, łuk, kielich, kołnierz, trójnik), służący do łączenia rur i armatury w miejscach zmiany kierunku przepływu i/lub średnicy przewodu;
lampa elektr., w której źródłem światła jest łuk elektr. między 2 elektrodami, a także same rozżarzone elektrody;
ledung
system organizacji floty wojennej we wczesnośredniow. Skandynawii;
[staronordyckie leiđgangr < leiđ ‘droga’],
Leptis Magna, Lepcis Magna, Leptis Maior,
w starożytności miasto na północnym wybrzeżu Afryki (ob. Labda — ruiny w pobliżu m. Al-Chums, w Libii);
ligatura
muz. w notacjach: modalnej i menzuralnej (XII–XVI w.) — znak oznaczający następstwo 2 lub więcej dźwięków;
[łac.],
