Łotwy
Encyklopedia PWN
wojna światowa II 1939–45,
konflikt między grupą demokratycznych państw Europy Zachodniej, do których później przyłączyły się USA i ZSRR, występujące w obronie własnych pozycji w Europie i na świecie, a państwami faszystowskimi (oraz ich sojusznikami), zmierzającymi do zdobycia hegemonii w świecie; konflikt w warunkach wielkiego skoku naukowo-technicznego, który doprowadził do rozwarstwienia sił zbrojnych na nowoczesne armie (głównie niemiecka) wyposażone w najnowsze typy uzbrojenia i tradycyjne armie przede wszystkim państw średnich i małych.
niziny nadmor. rozciągające się od wschodnich wybrzeży Zat. Gdańskiej po Zat. Fińską, w Polsce, w obwodzie królewieckim (Rosja), na Litwie, Łotwie i w Estonii;
przedłużenie na wschód Pojezierzy Południowobałtyckich, w Polsce, na Litwie, Łotwie, Białorusi, w Estonii, w Rosji;
Wschodnioeuropejska, Nizina, ros. Wostọczno-Jewropiẹjskaja rawnịna, Rụsskaja rawnịna,
obszar nizinny we wschodniej Europie, w Rosji, na Białorusi i Ukrainie, Estonii, Łotwie, Litwie i Mołdawii, częściowo w Polsce (zachodni skraj pobrzeży i pojezierzy Wschodniobałtyckich, Wysoczyzn Podlasko-Białoruskich, Polesia, Wyż. Wołyńsko-Podolskiej);
Zemgalowie, Semigalowie,
wczesnośredniow. plemię bałtyjskie;
organizacja polonijna, działająca 1929–39 w Niemczech, z siedzibą w Berlinie;
